คนท้องกับที่ทำงาน

สำหรับคนไข้ที่ตั้งครรภ์อายุครรภ์เกิน 12 สัปดาห์ไปแล้ว หมอขอแสดงความยินดีด้วย คุณจบด่านประถมศึกษาไปแล้ว คุณได้ไปต่อ

หมอไปเจอบทความในนิตยสาร Forbes เกี่ยวกับว่าที่คุณแม่ที่ต้องทำงานไปท้องไป แล้วก็แทนที่คนจะทักเราด้วยคำพูดปกติ เช่น สวัสดีจ้ะ กินข้าวหรือยัง สบายดีไหม กลับโดนทักด้วยความเป็นห่วงประสาชาวไทยว่า ท้องเล็กจัง, ท้องใหญ่จังเลย, ท้องแหลมเชียวลูกชายแน่เลย (เอ่อ... ลูกชั้นซาวน์ไปไม่มีจู๋นะคะ) ฯลฯ เคยเจอใช่ปะ คนเขียนบทความที่ว่านี้เป็น เจ้าของธุรกิจ (และนางเรียกตัวเองว่า Badass Feminist Business Owner identity น่ารว๊ากกกกกกก อะ) มาแนะนำว่าจะจัดการกับความรู้สึกขัดแย้งกันระหว่างมาดเจ้านายสาวคนเก่งกับความเพลียของว่าที่คุณแม่ท้องแก่ใกล้คลอด 3 วิธี ดังนี้

1.  #ยอมรับมันก่อนว่ามาดเจ้านายสาวสุดเก่งกับคุณแม่สุดเพลียมันอยู่ในตัวเธอทั้งคู่แหละ

แล้วมันก็ไม่เป็นไรหรอก ถอยหลังมาสักก้าวแล้วเรียนรู้ที่จะยอมรับมันสักหน่อยก็ได้

2. #พักระหว่างวันบ้าง 

คิดซะว่าตัวเองเป็นโคอะล่า เคยเห็นโคอะล่าไหมจ้ะ เจ้าสัตว์โลกน่ารักนี่ใช้ชีวิต 90% ไปกับการนอนและ 10% ไปกับการกิน (เอ่อ...แต่ไม่ต้องนอนเยอะขนาดนั้นก็ได้นะ)

เราอาจจะคิดว่า โอ้ยงานเยอะแยะ จะพักยังไงยะ หมออย่ามาพูดเลย แต่ร่างว่าที่คุณแม่สุดเพลียอยากพักใจจะขาด แล้วเธอก็เอาชนะมันไม่ได้หรอก

พักงีบระหว่างวันนิดหน่อยบ้างก็ได้ บริษัทไม่เจ๊งเพราะเธองีบตอนบ่ายหลังจิบนมอุ่นๆสักแก้วหรอก จริงไหมคะ

3. #ลดงานลงบ้างตัดสินใจว่าเป้าหมายอะไรที่อาจจะทำไม่ไหวเพราะลาคลอดซะก่อนหนะสิ

สมมุติกำหนดคลอด กพ ปีหน้า มีอีก 10 โปรเจคต้องปิดภายใน ไตรมาสแรกปีงบนี้ (เอ๊ะนี่หมอเอาชีวิตตัวเองมาพูดป่าว) ก็อย่าเริ่มทุกโปรเจคเลย เอาแต่พอทำได้ก่อนไปคลอดดีกว่าไหม เพราะยังตอนเธอลาคลอด ไม่มีใครทำต่อให้อยู่ดี เป้าหมายก็ไม่ได้มีไว้พุ่งชนเสมอไป

ขอให้ทุกท่าน "ถึงฤกษ์งามยามปลอดคลอดง่ายง่าย...."

หมอพัฒน์ศมา